ريشه تاريخي اين تفكر وهابيت

1. ادله وهابيون و نقد آنها

بررسي ادله اين نظريه

پاسخ علماي اهل سنت از اين آيات :

2. مردگان علاوه بر قدرت شنيدن، پاسخ زندگان را نيز داده اند

الف: دليل قرآني

ب: ادله روايي

3. ادله آگاهي مردگان به احوال زندگان و شنيدن و ديدن عالم مادي:

ا : ادله قرآني

ب: ادله روايي

4. ادله حيات پس از مرگ

أ. آياتي كه دلالت بر حيات بعد از مرگ مي كنند

ب: رواياتي كه دلالت بر حيات پس از مرگ مي كنند

5. نظر علماي اهل سنت درمورد شنيدن مردگان

1. محمد بن اسماعيل بخاري:

2. مسلم بن الحجاج نيشابوري:

3. ابن تيميه

4. ابن قيم الجوزيه:

5. ابن كثير دمشقي سلفي

6. ابن جرير طبري

7. انصاري قرطبي

8. آلوسي بغدادي

9. محيي الدين نووي

10. ابن حجر هيثمي

11. محمد بن حسن شيباني

12. إبن بطال بكري قرطبي

13. جلال الدين سيوطي

14. أحمد بن إدريس صنهاجي

15. تميمي حنبلي

16. جكني شنقيطي

17. محمد بن عبدالوهاب

نتيجه گيري:

مقدمه:

فرقه وهابيت بر اين باور هستند كه انسان بعد از مردن، درك و قدرت بر ارتباط با اين عالم را ندارد؛ از اين رو نمي تواند صداي كسي را بشنود؛ تا چه رسد به اينكه جواب دهد.

بر هيچ كس پوشيده نيست كه هدف وهابيت از اين سخن و اعتقاد ، زير سؤال بردن اعمال و رفتار تمام مسلمانان در زيارت قبر رسول الله صلي الله عليه وآله و سلم، ائمه اطهار عليهم السلام و ديگر اولياء و بندگان صالح خداوند است ؛ به اين دليل كه آن ها صداي ما را نمي شنوند و نمي توانند جواب دهند!

براي توضيح بيشتر لازم است به پاسخ گروه افتاء عربستان در جواب سؤالي كه در اين باره شده است، توجه نماييم:

سألت اللجنة الدائمة للإفتاء:

قرأت في كتاب الحاوي للفتاوي للإمام السيوطي أن الميت يسمع كلام الناس، وثنائهم عليه، وقولهم فيه، وكذلك يعرف من يزوره من الأحياء، وإنّ الموتي يتزاورون، فهل هذا حسن؟ فقد اعتمد علي بعض الأحاديث وبعض الآثار، وذلك في ج 2 / 169 ، 170 ، 171 .

از مجمع دائمي افتاء عربستان سؤال شد : در كتاب فتاواي امام سيوطي آمده است كه مرده صداي مردم ، مدح و ثناي مردم در باره مردگان و گفتار بازماندگان را در باره مرده ها، مي شنود و هم چنين، مرده كساني را كه او را زيارت مي كنند مي شناسد و اين كه مردگان به زيارت همديگر مي روند. آيا اين مطالب درست است؟ سيوطي به برخي از روايات و آثار استدلال كرده است و اين مطلب در جلد 2 صفحه 169 ، 170 ، 171 آمده است.

أجابت اللجنة الدائمة:

الأصل عدم سماع الأموات كلام الأحياء، إلاّ ما ورد فيه النص؛ لقول الله سبحانه يخاطب نبي (ص): «فَإِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوتي (روم/ 52) الآية، وقوله سبحانه: « وَما أَنْتَ بِمُسْمِع مَنْ فِي القُبُور». (فاطر/22) وبالله التوفيق وصلي الله علي نبينا محمد وآله وصحبه وسلم .

جواب گروه افتاء : اصل اين است كه مردگان صداي زندگان را نمي شنوند مگر در جايي كه دليل خاص وارد شده باشد دليل ما بر نشنيدن مردگان، اين آيه است كه رسول خدا صلي الله عليه وسلم را مخاطب قرار داده و مي فرمايد: «تو نمي تواني مردگان را بشنواني» ، و نيز مي فرمايد: «تو نمي تواني مردگان در قبرها را شنوا سازي»، و از خدا توفيق مي خواهيم و درود و سلام خدا بر پيامبر ما حضرت محمد و آل و اصحابش باد.

اللجنة الدائمة للبحوث العلمية والإفتاء، عضو: عضو الرئيس

عضو: عبد الله بن قعود. عضو: عبد الله بن غديان. نائب رئيس اللجنة: عبد الرزاق عفيفي. الرئيس: عبد العزيز بن عبد الله بن باز. فتاوي اللجنة الدائمة للبحوث العلمية والإفتاء، جمع أحمد بن عبد الرزاق الدويش، ج 9، ص78، الفتوي رقم 9216.

متن سؤال و جواب فوق در سايت هاي زير آمده است:

http://www.alifta.net/fatawa/fatawaDetails.aspx?BookID=3

http://www.startimes.com/f.aspx?t=25133285

با توجه به اين فتاواي علماي وهابي، لازم است ديدگاه و ادله آنها را در اين نوشتار در ضمن چند بخش مورد بررسي و نقد قرار دهيم.

قبل از ذكر ادله و نقد آنها، به صورت اختصار به ريشه تاريخي اين تفكر اشاره مي كنيم:

ريشه تاريخي اين تفكر وهابيت

با بررسي روايات و تاريخ اسلام به اين نتيجه مي رسيم كه اين تفكر وهابيت ريشه در تفكر و اعمال حاكمان بني اميه دارد و نمونه هاي بسياري را مي توان از رفتار و گفتار آنان در اين باره ارائه داد.

مروان بن حكم و منع از زيارت قبر مطهر رسول خدا (ص)